درخت انجیلی رنگارنگ ترین درختی که می شناسید! - گیگابلاگ

مشخصات ظاهری

درخت انجیلی قدی به بلندای 25 متر دارد و مختص شمال ایران و نواحی قفقاز می باشد. تنه این درخت به قدری محکم و قوی است که در زبان های دیگر نام برازنده چوب آهنین (Iron Wood) را به آن داده اند. این تنه به راحتی نمی سوزد و حتی اگر بخواهید میخی در آن فرو کنید، احتمالا نا امید خواهید شد. درخت رنگ برگ های خود را برای مدت بسیار طولانی نگه می دارد و تغییر رنگ ها مخصوصا در فصل پاییز چنان زیباست که شاید فکر کنید چندین درخت به هم متصل شده اند. وقتی خزان به تمام درخت ندیده است می توانید رنگ سبز برگ ها را در کنار همه رنگ هایی که نمود فصل پاییز هستند را در یک تک درخت انجیلی در شمال کشور مشاهده کنید. برگ های آن به طور متناوب رشد می نمایند که بین 6 تا 15 سانتی مترطول و 3 تا4 سانتی متر عرض دارند. علاوه بر برگ ها، تنه درخت انجیلی نیز بسیار قابل توجه است. تنه آن قطور و به شکل های خاصی دیده می شود که نتیجه جوش خوردن شاخه هایی است که به هم رسیده اند.

تاریخچه نام

در زبان انگلیسی این درخت را یا با نام علمی آن (Parrotia Persica) و یا با نام Persian iron wood (چوب آهنین پارسی) می شناسند. در وجه تسمیه این نام ها می توان به دو موضوع اشاره نمود. اولین فردی که درخت انجیلی نظرش را به خود جلب کرد و باعث شد که روی آن تحقیق کند شخصی به نام فریدریچ پروت (Friedrich Parrot)، گیاه شناسی آلمانی بود که می گویند نام این درخت از نام خانوادگی او گرفته شده است. بعضی دیگر می گویند که میوه این انجیلی زائده هایی دارد که شبیه به منقار طوطی هستند و نام Parrotia به خاطر نام طوطی به انگلیسی (Parrot) گذاشته شده است. اما به هر حال ما فکر می کنیم که وجه تسمیه اصلی به همان گیاه شناس آلمانی بر می شود.

مشخصات کلی درخت انجیلی

خانواده: hamamelidaceae

نام علمی: Parrotia Persica

پهنا: 8 تا 15 متر

ارتفاع: تا 30 متر

قطر تنه: تا 150 سانتی متر

پراکندگی: ایران و منطقه قفقاز (شمال ایران، کشور آذربایجان)

شکل تاج: گرد (گلدان شکل)

رشد درخت: تدریجی و آهسته

رشد

همانطور که در اطلاعات کلی مشاهده کردید، درخت انجیلی رشد بسیار کندی دارد و می توان نتیجه گرفت که هر درخت تنومندی که ما در جنگل ها مشاهده می کنیم سال های زیادی سن دارد. می شود گفت که هر یک متر درخت انجیلی چیزی حدود 1 سال و نیم رشدش طول می کشد. شاخه های درخت انجیلی پس از دو سال به طور قطری رشد می نمایند و به هم جوش می خورند و شبیه به عضوی از تنه می شوند. رشد عرضی و طولی درخت بسیار شبیه به هم است. این بدان معنی است که درختی با ارتفاع 10 متر به احتمال زیاد گند شاخه هایش به قطر 8 متر می رسد.

ویژگی های دیگر

جوش خوردن شاخه ها: از ویژگی های جالب درخت انجیلی این است که شاخه های آن به یک حدی که می رسند به هم جوش می خورند. این ویژگی سبب شده که علاوه بر رنگ ها زیبای برگ ها، تنه آن نیز بسیار زیبا و مبهوت نماینده باشد. اشکال عجیبی را در بعضی از درخت ها می بینید که انگار کسی از قصد حفره هایی در داخل تنه ایجاد نموده که در حقیقت این شاخه ها هستند که به تنه اضافه شده اند. این ویژگی باعث شده که عکاسان زیادی از زوایای مختلف طرح های خاصی را که در درخت پدیدار شده را به نمایش بگذارند.

مناسب برای طراحی باغ و فضای طبیعی: درخت انجیلی به علت رنگ برگ ها، شکل ظاهری تنه، پهن بودن و در نهایت زیبایی چشم گیرش برای باغ سازی بسیار مناسب می باشد. با اینکه این درخت مختص شمال ایران و قفقاز است اما به علت این ویژگی ها در کشورهای دیگر برای محوطه سازی شهری و بعلاوه طراحی باغ ها رشد و پرورش داده می شود. حتی نهال های این درخت به طور آزاد در کشورهای مختلف به فروش می رسد تا افرادی که فضای مناسب رشد آن را دارند بتوانند، درخت انجیلی را در باغ یا حیاتشان بکارند. این درخت دارای سایه است اما سایه آن در خیابان نمی افتد اما همان نیز به مناسب بودنش برای طراحی فضای سبز و باغ سازی یاری بسیاری نموده است.

مقاومت: یکی از ویژگی های بسیار خوب درخت انجیلی مقاومت بسیار بالای آن است. این درخت با آسیب های مختلفی به راحتی مبارزه می نماید. آفات و بیماری های جنگلی روی انجیلی تاثیری ندارند و حتی خشکسالی و باید نیز نمی تواند آن را از بین ببرد. بعلاوه کارشناسان می گویند که این درخت در برابر عوامل آلودگی شهری نیز مقاوم می باشد. به همین علت است که در طراحی های شهرهای مختلف در کشورها از آن استفاده می نمایند. البته در ایران که جایگاه اصلی آن است، کمی این درخت نادیده گرفته می شود. در حالی که می توان رشد آن را در بعضی دیگر از نقاط مدیریت کرد و حتی برای زیبایی شهری از درخت انجیلی استفاده کرد.