چرا سیگاری ها کمتر سرطان ریه می گیرند؟! - گیگابلاگ

به گزارش خبرنگاران، گفته می گردد سیگار عامل اصلی سرطان ریه است، با این حال فقط تعداد کمی از سیگاری ها به این بیماری مبتلا می شوند. مطالعه ای که به وسیله دانشمندان کالج پزشکی آلبرت انیشتین انجام شد و در 11 آوریل 2022 به صورت آنلاین در Nature Genetics منتشر شد، نشان می دهد که بعضی از سیگاری ها ممکن است مکانیسم های قوی ای داشته باشند که با محدود کردن جهش ها از آن ها در برابر سرطان ریه محافظت می نماید. این یافته ها می تواند به شناسایی آن دسته از سیگاری هایی که با خطر ابتلا به این بیماری روبرو هستند، یاری کند و بنابراین احتیاج به نظارت دقیق دارد.

دکتر سایمون اسپیواک، استاد پزشکی، اپیدمیولوژی، سلامت جمعیت کالج پزشکی آلبرت انیشتین، و متخصص ریه در مرکز بهداشت Montefiore که نویسنده ارشد این مطالعه هم محسوب می گردد، گفت: این دستاورد ممکن است گام مهمی در جهت پیشگیری و تشخیص زودهنگام خطر سرطان ریه و دوری از درمان های فعلی مورد احتیاج برای مبارزه با بیماری در مراحل آخر باشد، جایی که بیشتر هزینه های بهداشتی و بدبختی رخ می دهد.

غلبه بر موانع برای مطالعه جهش های سلولی

مدت ها تصور می شد که سیگار با تحریک جهش های DNA در سلول های طبیعی ریه منجر به سرطان ریه می گردد. دکتر یان ویج، نویسنده ارشد و استاد دانشگاه و رئیس بخش ژنتیک آلبرت انیشتین، و بعلاوه در مرکز Omics سلولی دانشکده پزشکی دانشگاه جیائوتنگ در شانگ های چین، گفت: اما این امر هرگز تا زمان مطالعه ما ثابت نشد، زیرا هیچ راهی برای مشخص کمیت دقیق جهش در سلول های طبیعی وجود نداشت. دکتر ویج چند سال پیش با توسعه روشی بهبود یافته برای توالی یابی کل ژنوم سلول های فردی بر این محدودیت ها غلبه کرد و همین روش بود که مبنای مطالعه اخیر قرار گرفته است.

روش های توالی یابی کل ژنوم تک سلولی می توانند خطا های توالی یابی را نشان دهند که تشخیص آن ها از جهش های واقعی سخت است. این موضوع یک نقص جدی در هنگام تجزیه و تحلیل سلول های حاوی جهش های نادر و تصادفی محسوب می گردد. دکتر ویج این مشکل را با توسعه یک تکنیک توالی یابی تازه به نام تقویت جابجایی چند سلولی (SCMDA) حل کرد. همانطور که در Nature Methods در سال 2017 گزارش شده است، این روش خطا های توالی یابی را محاسبه نموده و کاهش می دهد.

محققان انیشتین از SCMDA برای مقایسه منظره جهشی سلول های اپیتلیال طبیعی ریه (یعنی سلول های پوشاننده ریه) از دو گروه افراد استفاده کردند؛ 14 نفر که هرگز سیگار نمی کشیدند و در رده سنی سنین 11 تا 86 قرار داشتند و 19 فرد سیگاری که در رده سنی 44 تا 81 بودند و حدبیشتر 116 پاکت سال سیگار کشیده بودند (یک پاکت سال سیگار برابر است با 1 پاکت سیگار مصرف شده در روز به مدت یک سال.). سلول ها از بیمارانی که برای آزمایش های تشخیصی غیر مرتبط با سرطان تحت برونکوسکوپی قرار می گرفتند، جمع آوری شد. دکتر اسپیواک گفت: این سلول های ریه برای سال ها، حتی دهه ها زنده می مانند و بنابراین می توانند جهش هایی را هم با افزایش سن و هم با مصرف سیگار در خود جمع نمایند. از بین تمام انواع سلول های ریه، این ها از جمله بیشترین احتمال سرطانی شدن را دارند.

جهش های ناشی از سیگار کشیدن

محققان دریافتند که جهش ها (انواع تک نوکلئوتیدی و درج ها و حذف های کوچک) در سلول های ریه افراد غیرسیگاری با افزایش سن تجمع می یابد و در سمت دیگر نیز جهش های قابل توجهی در سلول های ریه افراد سیگاری یافت می گردد. دکتر اسپیواک گفت: این به طور تجربی تایید می نماید که سیگار کشیدن خطر ابتلا به سرطان ریه را با افزایش فراوانی جهش ها، همانطور که قبلاً ادعا شده بود، افزایش می دهد. این احتمالاً یکی از دلایلی است که چرا تعداد کمی از افراد غیر سیگاری به سرطان ریه مبتلا می شوند، در حالی که 10 تا 20 درصد از سیگاری ها در معرض چنین تهدیدی قرار دارند.

اما یکی از جالت توجه ترین یافته های این مطالعه، این بود که تعداد جهش های سلولی شناسایی شده در سلول های ریه به طور مستقیم با تعداد سال های مصرف سیگار افزایش می یافت و احتمالاً خطر ابتلا به سرطان ریه نیز افزایش یافت. اما جالب اینجاست که افزایش جهش های سلولی پس از 23 سال مصرف مداوم سیگار متوقف شد. دکتر اسپیواک گفت: جالب بود که سیگاری های سنگین، بیشترین بار جهش را ارائه نمی دادند. داده های ما نشان می دهد که این افراد علی رغم مصرف زیاد دخانیات ممکن است برای مدت طولانی زنده بمانند، زیرا توانسته اند تجمع بیشتر جهش را سرکوب نمایند. این کاهش جهش ها می تواند ناشی از داشتن سیستم های بسیار ماهرانه ای برای ترمیم آسیب DNA یا سم زدایی دود سیگار باشد.

این یافته منجر به جهت گیری تحقیقاتی تازهی شده است. دکتر ویج می گوید: ما اکنون می خواهیم سنجش های تازهی را توسعه دهیم که می تواند ظرفیت افراد را برای ترمیم یا سم زدایی DNA مقدار گیری کند. چنین دستاورد احتمالی ممکن است روش تازهی برای ارزیابی خطر ابتلا به سرطان ریه به ما ارائه دهد که به نوبه خود می تواند در پیشگری و درمان این نوع سرطان، تحول ایجاد کند.

منبع: scitechdaily

ترجمه: مصطفی جرفی-خبرنگاران