چه چیزی خارجی های حرفه ای را ایرانی می نماید؟ - گیگابلاگ

طی سالیان اخیر مربیان و بازیکنان زیادی از خارج از کشور به ایران آمده اند تا در اینجا به فعالیت فوتبالی خود بپردازند. خارجی هایی که در این سال ها ما همه جوره اش را دیده ایم. برخی هایشان چنان با کیفیت و فوق العاده بودند که هنوز هم بعد چند سال که از جدایی آنان می گذرد طرفداران حسرت حضور نداشتن شان را در تیم خود می خورند و برخی های دیگر هم آن قدر ضعیف و بد عمل می کردند که باعث می شد سریعا انگ دلالی و سودجویی به مربیان یا مدیران باشگاه آن بازیکن زده گردد.

با این حال یکی از نکاتی که به وضوح در بین بازیکنان و مربیان خارجی شاغل در فوتبال ایران دیده می گردد، تغییر رفتار آن ها پس از مدتی کوتاه است. این خارجی ها در ابتدا بسیار حرفه ای و مطابق اصول و فنونی که سال ها در اروپا یا آمریکای جنوبی طبق آن کار نموده اند عمل می نمایند و بالطبع از طرف مقابل هم همین انتظار را دارند. اما با گذشت زمانی چند ماهه به این مسئله پی می برند که داستان ایران با بقیه نقاط جهان متفاوت است و آن ها برای احقاق حق خود و تیم شان مجبور می شوند راه دیگری را در پی بگیرند. به عنوان مثال در زمان حضور کارلوس کی روش در تیم ملی فوتبال ایران، او خود به کشور های دیگر سفر می کرد تا کمپی مناسب را برای اردوی تیم ملی پیدا کند یا کوشش می کرد تا بازی محبت آمیز ای را برای شاگردانش تدارک ببیند در حالی که این امور قطعا از وظایف مدیران حاضر در فدراسیون بود، اما چون آن ها مطابق میل سرمربی کار ها را پیش نمی بردند و کی روش نسبت به عملکرد آن ها رضایت و اعتماد نداشت، خود مستقیما وارد عمل می شد تا کار های تیم ملی معطل نماند.

علت این تغییر رفتار چیست؟

نمونه شاخص تغییر رفتار خارجی های حرفه ای در فوتبال ایران، ماجرای استراماچونی و کالدرون با تیم های استقلال و پرسپولیس است. آن ها در ابتدا مطابق اصول و قوانین بین المللی با تیم هایشان قرارداد بستند و بر سر مسائل مختلف به توافق رسیدند. اما با گذشت چند ماه و پس از عملکرد خوبی که هر دو در تیم هایشان از خود به جای گذاشتند، حالا هرکدام به طریقی ساز مخالف کوک نموده اند و با مدیران به مشکل خورده اند. استراماچونی که حدود دو هفته است که تهران را ترک نموده و تکلیف ادامه همکاری اش با آبی ها تعیین نیست و هر روز مطلب تازه ای پیرامون ماجرای او و استقلال منتشر می گردد. گابریل کالدرون هم علی رغم اعلام مدیرعامل باشگاه پرسپولیس مبنی بر اینکه او بخشی از مطالباتش را دریافت نموده، با حضور در برنامه های تلویزیونی یا انتشار پست در صفحه اینستاگرامش، خود را ناامید و ناراحت از باشگاه اعلام می نماید و می گوید که با این وضع ادامه همکاری ممکن نیست.

عده ای بر این باورند که سر زدن این رفتار های به ظاهر غیرحرفه ای از افرادی که ادعای حرفه ای بودن دارند، از برخی مشاوران و دلالان سرچشمه می گیرد. افرادی که به تحریک بازیکنان و مربیان خارجی می پردازند تا آن ها به هر طریقی شده مطالبات خود را زنده نمایند و احتمالا در این میان سودی هم به این افراد خواهد رسید. اما از سویی دیگر نباید رفتار های مدیران و مسئولان باشگاه ها را هم نادیده گرفت. آن هایی که به راحتی زیر قول های خود می زنند و از اجرای مفاد قرارداد منعقد شده بین باشگاه و مربی سر باز می زنند، عملا اولین خشت رفتار غیر حرفه ای را بنا می نمایند و همین باعث می گردد تا سایرین هم با خروج از قواعد بازی، برای دریافت حق خود از هر دستاویزی استفاده نمایند. بی تردید ضعف و بی تدبیری مدیران و همچنین عدم توانایی آن ها در تامین منابع اقتصادی و اینکه آن ها چندان با آداب مذاکره و تبادل نظر به ویژه با اشخاص خارجی که از فرهنگ و سیستمی متفاوت به ایران آمده اند آشنا نیستند، از جمله اصلی ترین عوامل است که باعث تغییر رفتار مربیان و بازیکنان می گردد و در این میان هیچکس هم به جز تیم و طرفدارانش ضرر نخواهد کرد.