گشت وگذاری در ایستگاه های متروک متروی لندن - گیگابلاگ

متروی لندن، به عنوان قدیمی ترین شبکه حمل و نقل ریلی زیر زمینی دنیا، از زمان بازگشایی در سال 1863 تا به امروز دستخوش تغییرات زیادی بوده است. ایستگاه های متعددی طی 150 و اندی سال عمر این شبکه زیرزمینی ساخته شده و از بین رفته اند که بعضی از آن ها هرگز مورد استفاده قرار نگرفتند. با این که خیلی از معابر، ورودی ها و ایستگاه های غیراستفاده مرکز انگلستان هنوز هم پابرجا هستند؛ اما بیشتر آن ها دهه ها است به روی همگان بسته شده اند.

اما کتاب جدیدی که موزه حمل و نقل لندن (London Transport Museum) منتشر نموده است، از راز ایستگاه های متروکه و سازه های زیرزمینی آن پرده برمی دارد. کتاب لندن مخفی: کشف زیرزمین فراموش شده، ده ها تصویر از فضاهای به حال خود رها شده سیستم حمل و نقل همگانی سریع السیر و داستان های نهفته در پس هر کدام را در بر دارد.

ایستگاه داون استریت (Down Street station)، ایستگاهی متروکه در میفیر (Mayfair) است که مشهور است وینستون چرچیل، نخست وزیر اسبق بریتانیای کبیر، یک شب را در زمان جنگ دنیای دوم در آنجا گذراند. ایستگاه آلدویچ (Aldwych station) نیز که ایستگاهی در مرکز لندن است و صد سال پس از بازگشایی در سال 1907 تعطیل شد، در این کتاب به تصویر کشیده شده است.

در همین حین، بخش غیرعملیاتی ایستگاه چارینگ کراس (Charing Cross station)، که زمانی به عنوان لوکیشن فیلم های پر فروشی مانند اسکای فال (Skyfall؛ بیست و سومین فیلم از سری فیلم های جیمزباند به کارگردانی سام مندس و محصول سال 2012) و اولتیماتوم بورن (The Bourne Ultimatum؛ فیلم اکشن جاسوسی آمریکایی محصول سال 2007، به کارگردانی پل گرینگرس و با بازی مت دیمون) استفاده شدند، نیز ازجمله ایستگاه هایی هستند که تصویرشان در این کتاب درج شده است.

دنیای زیرزمینی مرموز

موزه حمل و نقل لندن، از دهه 1970 به بعد، هر از چندگاهی تورهایی را در سطح شهر برای بازدید از ایستگاه های تعطیل شده برگزار نموده است؛ اما برنامه لندن پنهان، برنامه جامع تورها و رویدادهای موزه در ایستگاه های متروکه و سایت های مخفی شهر، پس از سال 2015 راه اندازی شده است.

برنامه های فوق با تورهایی از ایستگاه چارینگ کراس، کلافام ساوت (Clapham South)، داون استریت (Down Street) و آلدویچ شروع می گردد و در ادامه، هشت محل دیگر نیز به آن اضافه می گردد که شامل پناهگاه بسیار عمیق کلافام ساوت در جنوب لندن و تونل های متروکه یوستون (Euston) در مرکز لندن است.

سیدی هالووی (Siddy Holloway)، مدیر بخش مشارکت در موزه حمل و نقل لندن و یکی از نویسندگان کتاب فوق، به CNN Travel می گوید:

مردم مجذوب متروی لندن هستند. لندن، به عنوان یک شهر باستانی، لایه های بسیاری به آن بخشیده است. این احساس وجود دارد که همواره مجذوب کنندهیت هایی بیشتر از آنچه چشم می بیند، وجود دارد.

هالووی می گوید:

ما در حین انجام آنالیز تورها، به اطلاعات زیادی دست یافتیم که نمی توانستیم آن ها را با هیچ چیزی تطبیق بدهیم. همین جا بود که کتاب به دنیا آمد.

توبی مادن و اندی دیویس، عکاسان پروژه، از بعضی از وهم انگیزترین بخش های دنیا زیرزمینی؛ مانند تونل های مهروموم شده زیر رودخانه تیمز و پیاده روهای رهاشده آن، عکاسی نموده اند. این عکس ها در نمایشگاهی که در آینده در موزه حمل و نقل لندن برگزار خواهد شد، به نمایش در خواهد آمد.

محافظت به زیباترین نحو ممکن

هالووی می گوید:

هر ایستگاهی مجذوب کنندهیت های خود را دارد. فیلم دوستان دوست دارند بتوانند در خط قدیمی جوبیلی (Jubilee) در ایستگاه چارینگ کراس بایستند. اینجا همان جایی است که دنیل کریگ در فیلم اسکای فال می دوید و از پله ها به سمت پایین سر می خورد.

آلدویچ، ایستگاهی به سبک معماری ادواردیان است که به زیبایی حفظ شده و درست در قلب لندن قرار گرفته است و در فیلم های متعددی هم استفاده شده است. داون استریت مردم بسیاری را مجذوب خود نموده است. چراکه وقتی در خط پیکادلی (Piccadilly) بین هایدپارک کرنر (Hyde Park Corner) و گرین پارک (Green Park) تردد می کنید، می توانید بخش های زیادی از آن را ببینید. تمام دفاتر و امکانات آن در دوره جنگ دنیای دوم هنوز در همان جا قرار دارند.

طراحی و معماری نمای ایستگاه های متروکه متروی لندن، از زبیایی فریبنده ای برخوردار هستند، به ویژه طراحی کاشی کاری های سالن خرید بلیط که به سبک ادواردیان اجرا شده است. این سالن در ایستگاه غیرعملیاتی یورک رود (York Road station) بین کینگز کراس و کالدونین رود واقع شده است و دفتر اصلی فروش بلیط در آلدویچ بود.

دلایل تعطیلی همه ایستگاه ها یا در بعضی از موارد، تعطیلی بخشی از ایستگاه ها، فرق دارد. بعضی برای آن بسته شدند تا راه را برای سایت های مجهزتر به آسانسور باز نمایند؛ بعضی برای سرعت بخشیدن به شبکه به تعطیلی کشانده شدند، چراکه جمعیت لندن به سرعت در حال افزایش و شبکه در حال شلوغ تر شدن بود. بعضی نیز برای آن بسته شدند تا به راهی برای تهویه بهتر شبکه تبدیل بشوند.

خارج از محدوده

البته، همراهی با بازدیدنمایندگان و عکاسان و وارد شدن به فضاهای زیرزمینی که ده ها سال تعطیل بوده است، کار آسانی نیست. نسبت بازدیدنمایندگان به کارکنان طی دوره بازدید باید به قدری باشد که ایمنی آن ها تضمین گردد. در حالی که تمام کارگرانی که درگیر پروژه هستند باید آموزش های زیادی در مورد روش های اضطراری دیده باشند.

هالووی می گوید:

بیشتر سایت ها غیرقابل دسترسی هستند. زیرا آن ها مدت زیادی بسته بودند. بسیاری از آن ها 80-90 سال به روی همه بسته بودند؛ بنابراین، خطرات زیادی وجود دارد. این تور، یک سفر اکتشافی واقعی است. مردم باید آمادگی کامل داشته باشند.

او در ادامه می افزاید:

ما داریم به پشت صحنه یکی از شلوغ ترین شبکه های دنیا وارد می شویم؛ بنابراین، باید به میزان کافی برای هر اتفاقی آماده باشیم.

در حقیقت، بعضی از ایستگاه هایی که در کتاب از آن ها نام برده شده است، به همین علت تقریبا به طور کامل غیرقابل دسترسی هستند. کینگ ویلیام استریت که قدیمی ترین ایستگاه بدون استفاده در شبکه متروی لندن است، به این علت از دسترس این پروژه دور مانده است که تنها یک ورودی و خروجی دارد.

هالووی می گوید:

وقتی مردم را وارد یک محل متروکه می کنیم، همواره باید مطمئن شویم که یک نقطه خروج ثانویه وجود دارد. باید راستا کافی برای فرار در نظر بگیرید.

با این حال، گروه فعال در پروژه حمل و نقل لندن (Transport for London) قصد دارند فضاهای متروکه بیشتری به برنامه های خود بی افزایند و بخش های قدیمی ایستگاه مورگیت (Moorgate station) در شهر لندن را هم در این لیست قرار دارند.

هالووی می گوید:

این اغواگری ناشناخته ها است که آن را مجذوب کننده می سازد؛ همان تمایل غریزی برای وارد شدن به فضاهای کاملا منحصربه فرد. اگر به سایت های بیشتری دسترسی پیدا کنیم، این برنامه بهتر خواهد شد.

کتاب لندن پنهان: کشف زیرزمین فراموش شده، نوشته دیوید باونیز، کریس نیکس، سیدی هالووی و سام مولینز، به وسیله انتشارات دانشگاه ییل منتشر و توزیع شده است. نمایشگاه لندن پنهان نیز 11 اکتبر در موزه حمل و نقل لندن باز می گردد.