روزگاری در این بوستان مرکز آدم ها غیب می شدند

به گزارش گیگابلاگ، تهران قجری کم جمعیت بود و کم وسعت، همه در و همسایه هم به احوالات هم واقف؛ کافی بود اتفاق کوچکی بیفتد تا همه شهر باخبر شوند. برای همین بود که گوشه دنجی پیدا کردن کار هرکسی نبود.

روزگاری در این بوستان مرکز آدم ها غیب می شدند

خبرنگاران - نصیبه سجادی: در این حال و هوا بود که اعیان و اشراف و درباری هایی که آن موقع بیشتر در عودلاجان و سنگلج زندگی می کردند برای دمی خوش بودن، به روستاهای اطراف می رفتند.

قصه های خواندنی تهران را اینجا ببینید

قیطریه یکی از همین روستاها بود. قیطریه امروز نه. قیطریه آن روزها که تا چشم کار می کرد باغ بود و دشت و دمن و رودهای روان. همین بود که میرزا علی اصغرخان اتابک، ملقب به امین السلطان، صدراعظم 3 شاه قاجار(ناصرالدین شاه، مظفرالدین شاه و محمدعلی شاه) برای فراهم کردن اسباب سرگرمی و استراحت خود 2 قطعه باغ متعلق به نظام الدوله و آصف السلطنه را خرید و مقداری از اراضی مجاور را با هم ادغام کرد و باغی بزرگ برای خودش ساخت. کجا؟ قیطریه؛ باغی با عمارت بیرونی و اندرونی تا هر وقت دلش خواست برای خوشگذرانی و فرار از اغیار به باغ قیطریه اش پناه ببرد و به قولی غیبش بزند.

می گویند اتابک وزیر، بی سر و صدا از عمارت شهری اش بیرون می زد (غیبش می زد) و بی خبر به فضای روح انگیز، سایه سار درختان و نغمه خوانی دل انگیز بلبلان در این باغ پناه می برد. همین بود که دوستان و آشنایان خوش ذوق باخبر از موضوع به آنجا باغ غیبی می گفتند. احمدشاه هم یکی، دو بار برای اقامت کوتاه به باغ غیبی امین السلطان رفت.

باغ غیبی داستان ما همین پارک قیطریه فعلی است و آن عمارت ساخته شده، حالا فرهنگسرای ملل نام گرفته. چندین جا به اشتباه عنوان شده که اینجا محل سکونت امیرکبیر بوده، اما طبق آنالیز ها، جناب امیر هرگز در قیطریه سکونت نداشته و اصولا در ایامی که این بنا ساخته شده، سال ها از مرگ او می گذشته است.

گفته می گردد چون روستای قیطریه روزگاری متعلق به یگانه خواهر تنی ناصرالدین شاه، ملک زاده خانم، دومین همسر امیرکبیر بوده، یا شاید هم چون شهرداری این ملک را از ویکتوریا مسعود، یکی از نوادگان مسعودمیرزا، که همسر یکی از 2دختر امیرکبیر بود خریداری نموده، این شائبه به وجود آمده است. در هر صورت سال 1372 کاخ مخروبه قیطریه را شهرداری خرید و به فرهنگسرا تبدیل کرد و نام آن هم شد فرهنگسرای امیرکبیر که الان فرهنگسرای ملل خوانده می گردد.

منبع: همشهری آنلاین
انتشار: 25 اردیبهشت 1402 بروزرسانی: 25 اردیبهشت 1402 گردآورنده: gigablog.ir شناسه مطلب: 20288

به "روزگاری در این بوستان مرکز آدم ها غیب می شدند" امتیاز دهید

امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "روزگاری در این بوستان مرکز آدم ها غیب می شدند"

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید