همسایه شرقی با دفن دموکراسی به سمت جنگ داخلی می رود - گیگابلاگ

زهره نوروزپور: مذاکرات صلح طالبان با آمریکا هفته گذشته در دوحه منعقد شد. نشستی که حواشی بسیار داشت و طی آن بار دیگر پرچم طالبان به رسمیت شناخته شد! پس از 19 سال حضور در نهایت دستاورد آمریکا این بود که حکومتی که از طالبان گرفته است به آنها پس دهد! نقطه سرخط!

اما این توافق هم صلح را به این کشور باز نگرداند! طالبان پس از جشن به رسمیت یافتن عمارتش گفت که از فردا حملات خود را علیه نیروهای خارجی متوقف می کنیم و عوض آن به نیروهای امنیتی افغانستان حمله می کنیم!

اولین اشتباه طالبان و اشرف غنی در همین مورد نهفته بود که در مذاکرات میان طالبان و آمریکا رئیس جمهور این کشور نماینده ای از طرف دولت مرکزی به کابل نفرستاد و حتی در این مذاکرات سنگ اندازی کرد. دومین خطای گروه های درگیر در افغانستان مذاکره با آمریکا قبل از مذاکرات بین الافغانی بود. افغان ها با طالبان باید قبل از اینکه با واشنگتن توافق نمایند مسائل را میان خودشان حل و فصل نمایند و بعد سراغ آمریکایی ها می رفتند. همین سبب شد که امروز با اغاز تحلیف دو رئیس جمهور مدعی، ذبیح االله مجاهد سخنگوی طالبان به خبرگزاری رویترز بگوید که اینها با خود کنار نیامده اند و سر قدرت دعوا دارند چه طور می خواهند مذاکرات بین الافغانی داشته باشند؟ طالبان در ادامه گفته است: فکر نمی کنیم آنان بتوانند برای مذاکرات میان افغان ها آماده شوند زیرا اختلاف نظرهایی میان این سیاست مداران وجود دارد که حتی به برگزاری دو مراسم تحلیف انجامیده است.

وی اضافه نمود: به جای تحلیف، از آنان می خواهیم بر مذاکرات بین الافغانی متمرکز شوند. ما از آنان می خواهیم اختلاف نظرهای داخلی را کنار بگذارند، تحلیف را متوقف نمایند و در راستای صلح کار نمایند.

مجاهد گفت: یک مساله دیگر این است که هیچ گام عملی ای برای اجرای شرط توافق آمریکا و طالبان مبنی بر آزادی 5000 زندانی این گروه از سوی دولت افغانستان صورت نگرفته است. اشرف غنی این درخواست را رد نموده است.

در همین حال پس از وعده حمله طالبان به نیروهای افغان، داعش در کابل حمام خون به راه انداخت و بیش از 30 تن را به کام مرگ فرستاد! دومین حمله پس از توافق لحظه سخنرانی اشرف غنی به عنوان رئیس جمهور در مراسم تحلیف یعنی امروز بود.

این دو حمله چه پیغام هایی دارد؟

پس از توافق طالبان و آمریکا قابل پیش بینی بود که افغانستان روی صلح را نخواهد دید. به دو دلیل؛ اینکه دو گروه طالبان و داعش در بلندی های قندوز به سمت سین کیانگ چین، و ازبکستان به مدت یکسال یا حتی بیشتر در حال تبادل آتش بودند هنوز ارام نگرفته اند چراکه اهداف بلند مدتی را دنبال می نمایند. داعشی های افغانستان که عمده آنها از سمت چچن، ازبکستان و ایغور های چین هستند، سه هدف را دنبال می نمایند، نفوذ در چین، روسیه و خراسان عظیم (مشهد)، طالبان به مقابله با داعشی های شمال افغانستان درآمد و حملات آنها را دفع کرد اما نه به طور کامل.از سوی دیگر ناظران می گویند آمریکا پس از تحولات سوریه و عراق به گروه های تروریستی داعش یاری کرد که به افغانستان منتقل شوند و درآنجافعالیت خود را علیه منافع مالی سه کشور و امنیت آنها شروع کند.

این دو حمله شاید پیغامی هم به آمریکا باشد هم به دولت مرکزی مبنی بر اینکه اگر طالبان در بدنه قدرت افغانستان قرار بگیرد روی ارامش نخواهید دید و پیغام بعدی به آمریکا است، به دلیل توافق با طالبان آنها با این حمله پیغام دادند که دولت مورد حمایت واشنگتن چه اشرف غنی چه طالبان را قبول نداریم. کما اینکه این حمله به مراسم تحلیف عبدالله عبدالله انجام نشد و اینکه ترامپ اولین رئیس جمهور خارجی بود که به اشرف غنی تبریک گفت و این تبریک به معنی این است که دولت عبدالله مردود است. این در حالی است که بعضی ناظران معتقدند که توافق آمریکا با طالبان بر سر نفوذ داعش در این کشور بود تا راه برای این گروه هموارتر گردد و به همین علت فعالان افغانی می گویند ترامپ افغانستان را تحویل داعش داد.

با این حساب باید گفت که ظاهرا افغانستان با سرعت بسیار بالا دموکراسی نسبی زمان حامد کرزی که حاصل کنفرانس بن بود را پشت سر می گذارد و به سمت جنگ داخلی با قدرت هرچه تمام تر پیش می رود.

آن روزی که اشرف غنی حقیرانه در میان نظامیان امریکایی و بدون دعوت ایستاده بود و به سخنان ترامپ گوش می داد تنها و تنها به فکر در قدرت ماندن بود نه جان مردم افغانستان نه صلح پایدار در کشوری جنگ زده و ستم دیده.

حملات اخیر نگران نماینده است از شرایط همسایه شرقی، از سوی دیگر طالبان این روزها تنها به قدرت دریافت خود فکر می نماید از سویی داعش قدرت نمایی می نماید و با این حملات پیغام می دهد،از سوی دیگر دو رئیس جمهور مدعی پیروزی هستند و هرکدام جداگانه یک مراسم تحلیف برگزار کردند. هدیه آمریکایی از نوع تفرقه بینداز و حکومت کن! ولی اینبار این تفرقه خطرناک است چرا که دو تفکر افراطی در این کشور قدرت گرفته اند. طالبان که در بدنه دولت مرکزی فعال شد و داعش که حملات چریکی و انتحاری را شروع نموده است! تکلیف همسایگان از این حجم نا امنی در افغان چه می گردد؟ ایا ایران برای روزهای بی ثباتی و جنگ داخلی این کشور برنامه ای دارد؟ به نظر می رسد که دستگاه سیاست خارجی کشورمان باید گروه های افغان را دعوت به گفتگوهای مکرر، به مذاکره بین الافغانی بیش از گذشته تشویق کند. همانگونه که نقش ایران در نتیجه کنفرانس بُن عملی شد و حداقل افغان ها چند سالی با ارامش زندگی کردند.

شروع نمایش نامه غم انگیز؛ غنی و عبدالله سوگند یاد کردند

خبرنگار کابل نیوز در کانال تلگرامی خود دراینباره نوشت: خاتمه پس از جنجال ها و کشمکش ها بر سر کرسی ریاست جمهوری و دخالت زلمی خلیلزاد برای حل این تنش ها، اشرف غنی و عبدالله عبدالله به طور جداگانه به عنوان رییس جمهور سوگند یاد کردند و کوشش های امریکا در رأس خلیلزاد ناکام ماند که آثار آن به خوبی در چهره وی نمایان بود.

اما چیزی که در این قضیه نگران نماینده است، وجود دو حکومت موازی، دو دستگی سیاسیون و اوج گیری بحران در این کشور می باشد که آینده افغانستان را در تاریکی قرار داده و نگرانی ها را پیرامون شروع یک جنگ داخلی دیگر بیشتر می نماید. امریکا در بازی برد و باخت در افغانستان باخت، کمیسیون انتخابات نیز بدون ابطال 300 هزار رای جنجالی و تقلبی اشرف غنی را برنده انتخابات گفت، از آنسو هم عبدالله عبدالله با جمع کثیری از سیاسیون کشور حکومت همه شمول را شکل دادند، اما تنها کسانی که از این شرایط استفاده بهینه و عظیم می نمایند، طالبان است که شرایط، ادعای آنان را تقویت و می توانند از آب گِل آلود ماهی بگیرند.

بدون تردید در شرایط کنونی و همزمان با مذاکرات صلح با طالبان، افغان ها نیازشدید به یک اجماع ملی و سیاسی همراه با حکومت مقتدر و مشروع دارند، ولی امروز این فرصت از دست رفت و تبعات آن بسا خطرناک و نگران نماینده است که نه غنی، نه امریکا و نه هم دیگر سیاسیونی که داد جمهوریت سر می دهند، قادر به مهار آن خواهند بود.

از جانب دیگر شروع این نمایش نامه غم انگیز از سناریوی تهیه شده توسط امریکا بود، به این منظور که با تشکیل حکومت های موازی و تشدید بحران، زمینه را برای حضور بیشتر خود فراهم نموده و طالبان را نیز همانند عروسک خیمه شب بازی در بدنه نظام جا دهد تا به دهل واشنگتن برقصند.

آنچه می دانم؛ امروز دموکراسی دفن شد و مردم افغانستان به 20 سال قبل برگشتند که پیغامدهای آن خطرناک و قربانی آن ملت افغانستان خواهند بود.رویدادهای امروز مثلث قدرت را شکل داد که یک کنج آن مردم و حکومت مردمی، گوشه دیگر تقلب و دیکتاتوری و زاویه سوم هم امارت طالبانی واقع شده است که بُرد امارت احتمال دارد.

23/ 310 310

راوه بلاگ: راوه بلاگ | با مجله صنعتی راوه همراه باشید