کشف کهکشان هایی بدون ماده تاریک - گیگابلاگ

به گزارش ایسنا، ماده تاریک(Dark Matter) نوعی از ماده است که فرضیه وجود آن در اخترشناسی و کیهان شناسی ارائه شده است تا پدیده هایی را توضیح دهد که به نظر می رسد ناشی از وجود میزان خاصی از جرم باشند که از جرم موجود مشاهده شده در جهان بیشتر است. ماده تاریک به طور مستقیم با استفاده از تلسکوپ قابل مشاهده نیست. ماده تاریک، نور یا سایر امواج الکترومغناطیسی را به میزان قابل توجهی جذب یا منتشر نمی کند. دانشمندان معتقدند که این ماده به عنوان چسبی عمل می کند که کهکشان ها را در کنار هم نگه می دارد.

اخیرا گروهی از اخترشناسان هلندی در مطالعه اخیرشان شواهدی از کهکشان های بدون ماده تاریک کشف کرده اند. دانشمندان اظهار کردند که آنها هیچ اثری از ماده تاریک در کهکشانAGC 114905 پیدا نکرده اند.

AGC 114905 یک کهکشان ابر کوتوله است که در فاصله 250 میلیون سال نوری از ما واقع شده است و تقریبا به میزان کهکشان راه شیری ما است اما هزار برابر ستاره های کمتری دارد.

ایده غالب این است که همه کهکشان ها، به ویژه کهکشان های ابرکوتوله تنها در صورتی می توانند وجود داشته باشند که از طریق ماده تاریک کنار هم نگه داشته شوند. ستاره شناسان هلندی با وجود انجام میزان گیری های دقیق و انجام عملیات رصد برای بیش از چهل ساعت با استفاده از تلسکوپ های پیشرفته، هیچ اثری از ماده تاریک در کهکشان AGC 114905 پیدا نکردند.

اخترشناسان شش کهکشان بدون ماده تاریک پیدا کردند. سپس به امید مشاهده ماده تاریک در اطراف کهکشان به بررسی بیشتری پرداختند.

پاول مانسرا پینا (Pavel Mancera Piña) از دانشگاه خرونینگن و محققان موسسه اخترشناسی رادیویی ASTRON هلند از تلسکوپ آرایه بسیار بزرگ(Very Large Array) برای انجام عملیات رصد استفاده کردند. پس از 40 ساعت میزان گیری دقیق، شواهد وجود یک کهکشان عاری از ماده تاریک قوی تر شد.

محققان این مطالعه با استفاده از تلسکوپ آرایه بسیار بزرگ داده های مربوط به چرخش گاز در AGC 114905 را بین ماه های ژوئیه و اکتبر 2020 جمع آوری کردند. سپس نموداری ساختند که فاصله گاز از مرکز این کهکشان در محور x و سرعت چرخش گاز روی محور y را نشان می داد.

نمودار نشان داد که حرکت گاز در AGC 114905 را می توان کاملا با ماده معمولی توضیح داد.

پاول مانسرا پینا گفت: البته این همان چیزی است که ما درباره آن فکر می کردیم و امیدوار بودیم زیرا میزان گیری های قبلی ما را تایید می کردند. اما اکنون، مشکل این است که این نظریه پیش بینی می کند که باید ماده تاریک در AGC 114905 وجود داشته باشد اما مشاهدات ما نشان می دهد که وجود ندارد و این تفاوت بین تئوری و مشاهده در حال توسعه است.

به گفته دانشمندان، ماده تاریک AGC 114905 ممکن است از طریق کهکشان های بزرگ مجاور از بین رفته باشد. دانشمندان بر این باورند که زاویه رصد کهکشان نیز می تواند از فرضیاتی باشد که نتیجه گیری آنها را تغییر دهد. اکنون محققان در حال بررسی جزئیات یک کهکشان کوتوله فوق پراکنده دیگری هستند. اگر محققان ردی از ماده تاریک در آنجا نیز پیدا نکنند، شواهد کهکشان های عاری از ماده تاریک قوی تر می شود.