سهم فدراسیون ها در نتایج ضعیف ورزشکاران المپیک چقدر است؟ - گیگابلاگ

به گزارش خبرنگاران به نقل از روزنامه خبرنگاران ، اما برخی حواشی تمام شدنی نیست و فراموش نمی شود. از حذف تمام تکواندوکاران ایران تا حذف عجیب نام سهراب مرادی از فهرست و اعزام نشدن او به المپیک. از گریه های نجمه خدمتی تا طلبکار بودن ورزشکار المپیکی و دادن نمره 20 به خودش! میان همه این حواشی تلخ اما یک وجه مشترک هست، فدراسیون ناکارآمد. فدراسیون هایی که باید مشوق ورزشکاران باشد و وظایفشان را به درستی انجام دهد، در حالت افراط و تفریط اند و حالا بیشتر از آن که خیر برسانند به ورزشکار و ورزش ایران، در مهم ترین آوردگاه ورزشی جهان شر رسانده اند.

سهراب مرادی؛ از شایعه تا فاجعه

بعد از این که وزنه بردار چین تایپه که دو پله در رنکینگ المپیک از او پایین تر بود و طبق قوانین قبلی فدراسیون جهانی وزنه برداری هیچ شانسی برای حضور روی تخته المپیک را نداشت، در توکیو و رقابت دسته 96 کیلوگرم گروه A دیده شد و پس از کسب مدال طلای فارس الباخ قطری که در غیاب سهراب مرادی و کیانوش رستمی به دست آمد، برآورد های بسیاری به وجود آمد که روی سهمیه المپیکی سهراب برای حضور در توکیو معامله شده است. کارشناسان بسیاری در این باره نوشتند و بحث چرایی

حضور نیافتن مرادی در المپیک در فضای مجازی داغ شد. حرف های مرادی در این باره هم ناکارآمدی فدراسیون و پاسخگو نبودن آنها را تایید می کند. چطور ممکن است، وزنه بردار کشور چین تایپه که هم از نظر رکوردی، هم از لحاظ امتیازی و هم در رتبه بندی دسته 96 کیلوگرم المپیک از من پایین تر بوده، پیروز شده از قاره آسیا در المپیک روی تخته برود ، ولی من که این همه بدبختی و جراحی های سنگین را به خاطر حضور در المپیک تحمل کردم به راحتی آب خوردن حذف شوم و نتوانم روی تخته مسابقه در المپیک برای کشورم مدال و افتخار کسب کنم؟! اگر کسی پیدا شد پاسخ منطقی و مستند برای این سؤال من داشته باشد من دیگر حرفی ندارم. اینجاست که می گویم وقتی شواهد و مستندات را کنار هم قرار می دهم به چیزی جز معامله پشت پرده روی سهمیه و مدال المپیکی ام در دسته 96 کیلوگرم نمی رسم. من چه بدی به علی مرادی، صالحی امیری و سلطانی فر کرده بودم که اینطور با سرنوشت و حقم برای حضور در المپیک بازی شد؟! من بعد از مسابقه دسته 96 کیلوگرم المپیک شب و روز و خواب و خوراک ندارم.

گلایه نجمه خدمتی

رشته اصلی من تفنگ بادی است و همه افتخاراتم در این رشته است، همه مردم در جریان هستند اما به تشخیص فدراسیون دو هفته قبل از اعزام من را در تیم تفنگ بادی قرار ندادند که علتش را انتخابی و افت اعلام کردند اما می توانستند با توجه به تجربه و افتخار آفرینی که داشتم من را انتخاب کنند .دوست داشتم برای مردم کشورم افتخار آفرینی کنم و به همین دلیل خیلی ناراحتم. این صحبت های نجمه خدمتی در خلال اشک های او پس از ناکامی در المپیک است. نجمه به خبرنگار می گوید: برای رقابت تفنگ سه شرایط روح و روانش به هم ریخته و در رشته تخصصی اش شرکت نکرده است. اما فدراسیون هیچ پاسخی در این باره نداده است و حرف های او را تایید یا تکذیب نکرده است.

همه امکانات برای یک نفر!

همیشه برخی ورزشکاران رشته دو و میدانی از توجه بیشتر فدراسیون به احسان حدادی گله مند بوده اند. ورزشکاری که حاضر نشد عمل خارپاشنه اش را در ایران انجام دهد و فدراسیون برای او هزینه های سرسام آوری کرد تا از بین

16 نفر چهاردهم شود! در این اما ادبیات طلبکارانه حدادی چیزی است که مردم و کاربران شبکه های اجتماعی را ناراحت کرده است. او در مصاحبه ای اعلام کرده که ناراحت نیست و المپیک برای او میدانی بود تا برای بازی های آسیایی آماده شود. او گفت: به احترام المپیک آمدم و شرمنده هیچکس نیستم! من تنها مدال آور دوومیدانی ایران در المپیک هستم. چهار مدال طلای بازی های آسیایی دارم و سال آینده در پی کسب پنجمین مدال آن هستم. برای همین مسؤولان به این نتیجه رسیدند که سرمایه گذاری روی من اثرگذار خواهد بود. ورزش ایران اگر می دانست که من مدال نمی گیرم برای من هزینه نمی کرد! این صحبت های گران ترین ورزشکار ایران با بازدهی صفر است.

برای اولین بار نتوانستیم

شرمنده مردم کشورم هستم و از آنها عذرخواهی می کنم که تکواندو برای اولین بار از میدان المپیک نتوانست نتیجه ای را کسب کرده و دل مردم را شاد کند. این صحبت های محمد پولادگر رئیس فدراسیون تکواندو پس از ناکامی کنندگان ایران در المپیک است. عبارت برای اولین بار نمونه دیگر عباراتی بود که گویی مدیران همیشگی اند و مردم باید از آنها اطاعت کنند. علی محمد بسحاق مربی سابق تیم ملی تکواندو درخصوص این نتایج ضعیف گفت: اقدامات پولادگر به خاطر حفظ جایگاه خودش است. او مسیرهای دیگر را رفت و جایگاهش را حفظ کرد، اما تکواندو به قهقرا رفت. ایشان یک مدیریت پوسیده و قدیمی دارد. تکواندو به خون تازه و نیروی توانمند نیاز دارد. پولادگر همه قهرمانان و پیشکسوتان را از این فدراسیون فراری داد و تنها بله قربان گوها در فدراسیون هستند. من فقط خواهش دارم که آقای پولادگر بپذیرید و لج بازی نکنید. همین فردا خداحافظی و خانواده تکواندو را خشنود کند.

چرا کسی پاسخگو نیست

حالا غیر از ورزشکاران، حق مردم کشور هم هست که بدانند علت این ناکارآمدی ها چیست؟ چرا روسای فدراسیون ها ریاست را حق مسلم خود می دانند و استعفایی در کار نیست؟ قرار است کسی رکورد ناطق نوری را هم بشکند و بیش از 28 سال در یک فدراسیون بماند؟ چرا افراد حاضر در فدراسیون ها برای ورزشکاران دلسوزی نمی کنند و کسب نتایج ضعیف برایشان اهمیتی ندارد؟ چرا حالا که مردم از اصل داستان مطلع شده اند، آنها پاسخگوی ورزشکاران خود نیستند؟ همه اینها سوال هایی است که سال هاست بی جواب به جای مانده است و احتمالا از این به بعد هم قرار است همین باشد.

یگانه عصاری / روزنامه خبرنگاران